Oświadczenie szpitala w sprawie pacjentki

Limanowa. Marcin Radzięta, dyrektor szpitala Powiatowego w Limanowej wydał dziś popołudniu oświadczenie szpitala w sprawie ubiegłotygodniowej śmierci pacjentki. Poniżej przedstawiamy pełną treść oświadczenia:

W nawiązaniu do artykułu „Śmierć pacjentki. Tak być nie może” opublikowanego na portalu www.limanowa.in oraz w związku z szeregiem negatywnych komentarzy czytelników dotyczących sposobu funkcjonowania zarówno Szpitala jak i zespołów ratownictwa medycznego, dyrektor Szpitala w Limanowej – aby rozwiać wątpliwości i uspokoić nastroje społeczne, które podsycane w sposób nieodpowiedzialny prowadzą do powstania atmosfery lęku przed Szpitalem i leczeniem – pragnie niniejszym przedstawić rzeczywisty obraz wydarzeń i przebiegu zdarzenia – ustalony na podstawie ustaleń personelu szpitala i zapisów dokumentacji medycznej.

Pacjentka w wieku lat 88 po wcześniejszej wizycie u lekarza pierwszego kontaktu około godziny 2 w nocy poczuła ból w klatce piersiowej. Zgłoszenie zdarzenia do dyspozytorni Pogotowia nastąpiło kilka minut przed 10 rano. Karetka zjawiła się na miejscu 10 minut od chwili zgłoszenia. Na miejscu – w domu pacjentki – okazało się, iż nie wyraża ona zgody na przewiezienie do Szpitala jak i na dalsze procedury medyczne. Przekonywanie pacjentki do wyjazdu do Szpitala trwało dłuższą chwilę.

Pacjentka trafiła na SOR około godziny 11.00. Zlecono wówczas badania, a po ich przeprowadzeniu ponownie trzeba było przekonywać pacjentkę, iż w jej stanie zdrowia konieczny jest transport do Nowego Sącza – na Oddział Kardiologii Inwazyjnej, z uwagi na podejrzenie zawału serca. Niestety okazało się, iż będące w dyspozycji Szpitala karetki transportowe realizowały w tym czasie inne zlecenia. Do transportu chorej nie można było użyć karetek systemu ratownictwa medycznego, z uwagi na fakt, iż jest to – w ocenie Ministerstwa Zdrowia – niedopuszczalne na gruncie przepisów ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym. Karetki systemu mają być bowiem wykorzystywane do działań ratowniczych. To dlatego dyspozytor tarnowskiej stacji nie mógł do transportu zadysponować karetki ratownictwa medycznego – vide pismo Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Zdrowia Marka Habera z dnia 3 stycznia 2012 r.

W międzyczasie Szpital podejmuje działania aby zorganizować ekstra karetkę transportową (jak wyżej wskazano, dwie takie karetki funkcjonujące w Szpitalu realizowały inne transporty), tak aby pacjentkę przewieźć do szpitala w Nowym Sączu. Kilkanaście minut po godzinie 12 – tej udaje się zorganizować przez Szpital karetkę wraz z zespołem. Dojeżdża ona wraz z pacjentką do szpitala w Nowym Sączu o godzinie 13-tej. Pacjentka jest wówczas jeszcze przytomna. Od tego momentu dalsze działania podejmowane są przez pracowników Oddziału Kardiologii Inwazyjnej w Nowym Sączu.

Reasumując niniejszy przypadek stwierdzić należy, iż zdaniem Szpitala jednym z najważniejszych czynników zdarzenia było późne wezwanie karetki (po upływie 7 godzin od zaistnienia dolegliwości bólowych), brak zgody pacjentki na transport do Szpitala, a następnie do Nowego Sącza (członkowie zespołu wyjazdowego zobowiązani są honorować brak zgody pacjentki i nie mogą transportować jej „na siłę”). Oczywiście kontrowersje budzi sytuacja, w której w przypadku transportu między szpitalami nie można wykorzystywać karetek ratunkowych, ale stan taki nie jest zależny ani od Szpitala ani od dyspozytorni w Tarnowie.

Proszę sobie wyobrazić na jakie skutki naraziłby się Szpital i dyspozytor pogotowia, który przekazałby specjalistyczną karetkę do transportu chorego, a w tym samym czasie zdarzył się poważny wypadek samochodowy z udziałem rannych wymagających specjalistycznej pomocy?

Z powyższej sytuacji wynika jednak, że dyspozytor powinien mieć prawo zadysponowania zespołem ratowniczym także do transportu chorych między szpitalami, wówczas gdy zachodzą szczególne przypadki. Z prośbą o zmianę przepisów prawa w tym zakresie Szpital ma zamiar wystąpić do Ministra Zdrowia.

Na koniec chciałbym Państwa wszystkich prosić, aby dyskusja na tematy sposobu działania służby zdrowia toczyła się w oparciu o rzetelnie przedstawione fakty i o rzeczywistych problemach. Zważmy, że w tych sprawach konieczna jest szczególna odpowiedzialność za słowo. Jak łatwo jest czasem wystraszyć pacjenta, wzbudzić u niego przekonanie, że nie zostanie mu udzielona rzetelna pomoc. To pod wpływem takich między innymi informacji czy komentarzy ludzie nie chcą się leczyć, nie chodzą do szpitala, łudzą się, „że przejdzie”, że „rozchodzą chorobę” i „jakoś to będzie”. Jak często ludzie trafiają do szpitali czy ogólnie do lekarza wtedy gdy jest już „za późno”. Ile osób przez takie zachowania – sugerując się informacjami, że i tak nie uzyskają pomocy - przedwcześnie traci szansę na wyleczenie.

Składam szczere kondolencje rodzinie pacjentki, ale proszę o umiar i rzetelność – zarówno dziennikarzy, którzy winni w wyważony sposób informować o takich zdarzeniach, po ich całościowym zbadaniu, jak i czytelników – tak aby nie burzyć zaufania do pracy lekarzy, pielęgniarek czy ratowników medycznych. Czasem bowiem od tego zaufania pacjenta zależy bardzo wiele.

Z uwagi na prowadzone postępowanie wyjaśniające przez Prokuraturę, Szpital nie będzie udzielał dalszych komentarzy.

(Fot. Starostwo Powiatowe w Limanowej)

O zdarzeniach pisaliśmy również w artykule: Sprawę śmierci pacjentki bada prokuratura