Ja bym jeszcze radziła kazdej kobiecie która usłyszała ze poronienie i ze trzeba łyżeczkowac-czyscic- zeby jeszcze poszła prywatnie na usg. Wiem ze to bardzo trudne. Ale jak ja rodziłam pierwsze dziecko które jak juz pisałam w skutek zaniedbania lekarzy zmarło i musiałam rodzic naturalnie martwe dzicko. Poznałam wtedy pewną dziewczyne która opowiedziła mi jak jej najlepsza kolezanka krwawiła i poszła do szpitala w limanowej. równiez usłyszała ze dziecko nie zyje i była w trzecim miesiącu ciąży. Ale ona sie nie poddała. nie wierzyła w to. Poszła prosto do prywatnego lekarza na usg i co sie dowiedziała DZIECKO ZYJE!!! ciekawe. Potem razem z kolezanką patrzyłysmy jak rosnie jej brzuszek i jak urodziła zywe piękne dziecko. I STRACH POMYSLEC ZE GDYBY ZROBILI JEJ CZYSZCZENIE TO ZABILIBY JEJ ZYWE DZIECKO A ONA MUSIAŁABY PRZEZYWAC KOSZMAR!!!! Wiem ze brzmi to jak bajka ale to zdarzyło sie naprawde! Licze ze dziewczyny które to przeczytają i mozliwe ze będą miec taką sytuację, będą wiedziec ze nie warto sie poddawac a juz najlepiej chodzic prywatnie, wtedy mamy pewnosc ze zajmuje sie nami ktos konkretny.

Juz nie wspomne ze ten sam lekarz który odbierał mi poród i nie chciał zszyc na drugi dzien przyszedł do mnie na ginekologie bo tam mnie położyli i zapytał czy nadal nie czuje ruchów!!! to było 2 dni po tym jak przyszłam z bólem i brakiem ruchów do szpitala a dzien po porodzie juz martwego dziecka. Przezyłam wtedy drugi koszmar!!!!! Albo niech sie wezmą w garsc ale za błędy muszą zapłacicї!!! Gdyby tylko ktos chciał to moge zeznawac chocby dzis!!!

Tak. Chociaz przeprsił. Mnie i grono innych matek które straciły tam dzieci w skutek zaniedbania ze strony personelu szpitala-NIKT NIE PRZEPROSIŁ!!!! Ale co nam po tych przeprosinach. Jak poszłam pózniej do ginekologa-bardzo szanowanego i wszystkim znanego. Powiedział mi zebym nie była zła na jego kolegów bo poprostu tak sie stało i to nie były specjalne działania z ich strony! oczywiste!!!! Jeszcze by tego brakowało! Najbardziej mnie boli ich znieczulica przy pierworódkach. Ja własnie rodziłam pierwszy raz. przyszłam do szpitala juz nieczując ruchów dziecka, bardzo bolał mnie brzuch. ALE MAŁO ICH TO INTERESOWAŁO! zrobili usg stwierdzili ze dziecko zyje, chociaz ja nie widziałam na obrazie bijącego serduszka. I zamiast robic cesarke kazali mi lezec i czekac na rozwiązanie. No to sie rozwiązało. O 6 rano miałam pobudke na ktg a potem zaczeła sie juz cała akcja usg itd niestety dziecko zmarło w nocy. Mówiłam ze zle sie czuje, ze boli mnie brzych ale oni mieli czas do rana. całe 24 godziny i brak reakcji z ich strony. Potem usłyszałam ze im przykro ale nic nie mogli zrobic. I kazali mi rodzic 27 godzin siłami natury. Zrozumiałe jest ze martwe dziecko nie pomaga przy porodzie bo niestety sie nie rusza.Do tego bóle krzyzowe.... szkoda słów...

Wspomne jeszcze ze martwe dziecko ponad 4 kg musiałam rodzic siłami natury i szanowny pan doktor którego nazwiska nie podam , nawet nie chciał mnie na koncu zszyc po tym jak naciął. Kazał to zrobic pielęgniarką i bujał sie na krzesle jakby był nienormalny. A ja miałam wtedy tylko 19 lat i załuje ze tak mało.....

Mysle ze kmentarze na ten temat sie szybko nie skonczą. Na to co sie dzieje w tym szpitalu nie ma wogóle siły. Sama 6 lat temu niestety musiałam urodzic martwe dziecko.W skutek braku zainteresowania lekarzy oraz pielegniarek. Dlatego od tamtej pory wszystkim odradzam jakikolwiek kontakt z tym szpitalem. 3 lata temu kolejny raz byłam w ciąży i powiedziałam ze juz nigdy nie chce widziec tego szpitala. Chodziłam prywatnie do lekarza w karakowie i tez tam urodziąłam. Jetem bardzo zadowolona z tego wyboru. W limanowej nie maja zielonego pojęcia co to znaczy rodzic po ludzku.Ba. Oni wogóle chyba nie lubią odbierac porodów!!!! Zawiadomienia do prokuratury nie złozyłam na nich tylko i wyłącznie dlatego ze zycia mojego synka nikt i nic mi juz nie wróci ale jesli by ktos chciał dzis mogę isc i opowiedziec jak było..... Niech sie wkoncu za nich wezmą bo nie sztuka jest narzekac ze jest mały przyrost naturalny jak oni nie interesuję sie kobietami w ciąży i nie umią podejmowac odpowiednich decyzji aby uratowac zycie dziecku. Jedno jest pewne . Wszyscy mi to powtarzali potem. Gdybym dała komu trzeba 1 tys zł to miałabym odrazu cesarkę i dzis spałabym przytulona do synka..... tyle mam do powiedzenia....choc i tak same przeklenstwa cisną mi sie na usta!!!!!