Walczył o pamięć o zbrodni. Zginął pod Smoleńskiem.

Jutro mija druga rocznica śmierci ks. Józef Jońca. Pochodził z Laskowej był prezesem Stowarzyszenia Parafiada, twórcą programu „Katyń… ocalić od zapomnienia”, inicjatorem akcji sadzenia przy szkołach dębów, poświęconych imiennie zamordowanym w Katyniu z danej okolicy. Zginął w katastrofie lotniczej pod Smoleńskiem, 10 kwietnia 2010 roku.

W katastrofie prezydenckiego samolotu pod Smoleńskiem zginęło 96 osób. Wśród nich był o. Józef Joniec z Laskowej. Na zaproszenie Prezydenta Lecha Kaczyńskiego miał wziąć udział w obchodach 70 rocznicy Zbrodni Katyńskiej na Cmentarzu Wojennym w Katyniu. Niestety wszystkie osoby z pokładu samolotu TU-154 zginęły w sobotni poranek, 10 kwietnia 2010 roku. Ks. Józef Joniec Został pochowany w krypcie zasłużonych Polaków w Świątyni Opatrzności Bożej w warszawskim Wilanowie

Życiorys ks. Józefa Jońca ze strony Stowarzyszenia Parafiady:

Zamki na piasku Raport: blisko 30 proc. konsumentów chce przynajmniej część żywności na święta kupić w internecie

Ojciec Józef Joniec urodził się 12 października 1959 r. w Laskowej koło Limanowej, gdzie mieszkał do 1973 r., kiedy to pożar całkowicie strawił jego rodzinny dom. Po pożarze cała rodzina przeprowadziła się do Wilkowa w gminie Kocmyrzów-Luborzyca pod Krakowem. Rozpoczął wówczas naukę w Liceum Ojców Pijarów. Po ukończeniu szkoły wstąpił do Zakonu Pijarów, gdzie 16 sierpnia 1977 r. złożył pierwszą profesję zakonną, przyjmując za patrona św. Krzysztofa. Po ukończeniu Instytutu Teologicznego Księży Misjonarzy i Wydziału Filozoficznego Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, w dniu 18 maja 1985 r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk ks. bp. Władysława Miziołka. W 2010 roku miał obchodzić jubileusz 25-lecia święceń. Po otrzymaniu święceń pełnił posługę duszpasterską w parafii Wniebowzięcia NMP i świętych Apostołów Piotra i Pawła w Hebdowie koło Nowego Brzeska oraz w parafii Najświętszego Imienia Maryi w Krakowie-Rakowicach. W latach 1986—1991 studiował filologię klasyczną na Uniwersytetach Jagiellońskim i Warszawskim. W latach 1981—1992 wyjeżdżał na stypendia językowe do Austrii, Niemiec, Włoch i Francji, co pozwoliło mu na uzyskanie biegłości w posługiwaniu się językami: łacińskim, włoskim, niemieckim i francuskim. Od 1985 r. pracował z dziećmi i młodzieżą wszystkich poziomów nauczania, w tym z młodzieżą akademicką w układzie edukacji formalnej i nieformalnej, w różnych ośrodkach na terenie Polski oraz poza jej granicami. Od 1989 r. aktywnie działał w sektorze organizacji pozarządowych w Polsce i za granicą. Od 1990 r. pełnił posługę duszpasterską w parafii Matki Bożej Królowej Wyznawców w Warszawie-Siekierkach, gdzie był w różnych okresach katechetą, wizytatorem katechetycznym, duszpasterzem akademickim, proboszczem parafii, rektorem kolegium pijarskiego oraz dyrektorem Pijarskiego Centrum Edukacyjnego Stanisława Konarskiego.

Największym osiągnięciem jego życia był udział w tworzeniu i propagowaniu od 1988 r. ruchu parafiadowego, którego głównym przesłaniem jest wychowanie młodego pokolenia poprzez wiarę, kulturę i sport. W 1992 r. założył Stowarzyszenie "Parafiada" im. św. Józefa Kalasancjusza, którego celem jest promocja i realizacja parafiadowego programu wychowawczo-profilaktycznego. Dzięki niemu ten ruch stał się ważnym ogniwem procesu wychowania młodzieży w naszym kraju, ale także rozwinął się w wielu krajach europejskich, szczególnie za wschodnią granicą Polski. O. Józef był również twórcą i organizatorem Międzynarodowych Parafiad Dzieci i Młodzieży, w których corocznie bierze udział ponad 3 tys. dzieci i młodzieży, nauczycieli, wychowawców, duszpasterzy, rodziców i wolontariuszy. Za niezliczoną ilość spotkań, wiele inicjatyw, kursów, programów, setki obozów parafiadowych, ponad dwadzieścia Finałów Międzynarodowej Parafiady Dzieci i Młodzieży wdzięczne mu jest szerokie grono osób z Polski  i z zagranicy: dzieci, młodzież, wychowawcy, nauczyciele, sportowcy i ludzie kultury.  0. Józef był osobą całkowicie pochłoniętą promowaniem idei parafiadowej, w którą głęboko wierzył i uznać to należy za wyjątkowe dzieło jego życia.
Dał się on również poznać jako kierownik, lider i koordynator licznych projektów oraz programów lokalnych, ogólnopolskich i międzynarodowych takich, jak: ”Katyń... ocalić od zapomnienia”, ”Moja Mała Ojczyzna”, ”Patriotyzm – z pokolenia na pokolenie”, ”Wybieram zdrowie”, ”Od małej Ojczyzny do wielkiej historii”, ”Edukacja poprzez sport”, ”Młodzież w działaniu”, ”Sport uczy i łączy wszystkich” zrealizowanych w Europejskim Ro¬ku Edukacji poprzez Sport 2004 oraz ”Ruch rzeźbi umysł, serce i ciało”. Ponadto był współzałoży¬cielem Fundacji Krąg Przyjaciół Dziecka im. Św. Józefa Kalasancju¬sza (1991 r.), Katolickiego Stowa¬rzyszenia Sportowego RP (1993 r.), gdzie w latach 1993–2002 pełnił funkcję wiceprezesa ds. organiza¬cyjnych, oraz Stowarzyszenia Wy¬chowanków Szkół Zakonu Pijarów im. ks. Stanisława Konarskiego.

W latach 1994–2002 był członkiem Komisji Młodzieżowej w Federa¬tion International Catholique d'Education Physique et Sportive, członkiem Rady przy Delegacie Kon-ferencji Episkopatu Polski ds. Sportu (od 1997 r.), członkiem Komisji Po¬lonijnej przy Polskim Komitecie Olimpijskim (od 1998 r.), człon¬kiem Ogólnopolskiej Rady Ruchów Katolickich w Polsce (od 1995 r.), członkiem Federacji Sportu dla Wszystkich (od 1999 r.), Forum Społecznego m. st. Warszawy (2005–2008) i Komisji Fair Play przy Polskim Komitecie Olimpij¬skim (od 2006 r.). Na wniosek Se¬natu RP przyznano mu w 2004 r. Złoty Krzyż Zasługi za pomoc Polakom na Wschodzie i realizację pro¬gramu pn. ”Międzynarodowa Para¬fiada Dzieci i Młodzieży”. Otrzymał także Medal Komisji Edukacji Narodowej, tytuł ”Budowniczego Pol¬skiego Sportu” (2006 r.) oraz pijarską nagrodę ”Pietas et Litterae” (2008 r.). W grudniu 2008 r. został odznaczo¬ny przez Prezydenta RP Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za szczególne zasługi na rzecz rozwoju kultury fizycznej i sportu.