Dlaczego świętość życia?

28 kwietnia 2014 r., dzień po kanonizacji, w miejscu skąd Jan Paweł II wyruszył na stolicę piotrową miał miejsce wybuch gazu. Została poparzona dr Wanda Półtawska, inicjatorka Deklaracji Wiary. W drodze do szpitala podkreśliła, że to cierpienie jest dla niej. Dlaczego?

Nie trzeba nikogo przekonywać, że dla Jana Pawła II i dr Półtawskiej to właśnie życie było osią współpracy. Często mówi się o przyjaźni lub używa się innych określeń na opisanie tej relacji, jednak najistotniejsza jest tu praca nad ukazaniem świętości życia ludzkiego. Jak gdyby całe ich życie to przygotowanie do procesu kanonizacyjnego LUDZKIEGO ŻYCIA.

Dr Półtawska przekonuje, że wszelkie problemy ludzkości rozwiązuje BOŻE POCHODZENIE CZŁOWIEKA. I właśnie w tym duchu powstała Deklaracja Wiary, jako przyznanie się i zadeklarowanie przynależności do CYWILIZACJI MIŁOŚCI I ŻYCIA.

Jak wyraźnie ten duch jest dziś widoczny w obronie dziecka, które lekarze w imię prawa chcą zabić na Wyspach Brytyjskich. W tym małym, chorym, umierającym człowieku, po prostu objawił się Bóg, który upomina się o życie. Uczestniczymy w olbrzymim procesie kanonizacyjnym ŻYCIA. Ten obecny duch przypomina spotkania z Janem Pawłem II. Uniesienia, gdy do nas mówił, gdy nas uczył.

Jednak to nauczanie ciągle przechodzi gdzieś obok. Temat życia jest wyraźny w przestrzeni społecznej, ale tylko w ramach dyskusji, komentarzy czy argumentów. Jednak ten duch, którego ukazało to umierające dziecko i inicjatywa obrony życia przez prezydenta RP, powinien być początkiem do pracy nad ustawą o całkowitym zakazie zabijania.

Dlaczego?

Bo to jest niezgodne z prawem ludzkim i boskim, jednak najistotniejsze w tym działaniu jest to aby nie karać matek. To musi być w duchu miłości i opieki nad życiem. Nade wszystko to wyraźny sygnał dla całego świata, że w Polsce chroni się życie, że Polska jest AMBASADOREM ŻYCIA.

I to jest główny cel ustawy za życiem. Ustawić się po stronie życia, a nie śmierci. To jest jak znak krzyża wykonany na oczach innych. Przyznanie się do wartości NAJWYŻSZYCH.

Cały pontyfikat Jana Pawła II i całe życie dr Półtawskiej, która jak żaden człowiek na świecie jest naznaczona stygmatem cierpienia i śmierci, podporządkowane jest pomimo tak ogromnego sprzeciwu MIŁOŚCI I ŻYCIU. Za niewyobrażalną cenę trwają w duchu tak wzniosłym, jak to co dzieje się wokół małego Alfiego, który umierając tak niezwykle obdarowuje życiem.

Potrzeba zrozumieć, że walka o życie jest tą najistotniejszą jaką w całym spektrum ludzkiej działalności można podjąć.